Kiedy rodzi się dziecko...

Kiedy rodzi się pierwsze dziecko zmienia się absolutnie wszystko. I nieważne jak bardzo się do tego "przygotujemy" pierwsze dni po porodzie będą dla nas ciężkie i zaskakujące. 
Jak to więc wygląda gdy rodzi się drugie dziecko?

Gdy ponad 2,5 roku temu urodziłam Krzysia byłam wykończona do granic możliwości. Usypiałam na siedząco, chodziłam całymi dniami w piżamie z nieuczesanymi, tłustym włosami. Jednym słowem obraz nędzy i rozpaczy. Dopiero gdy miał może około trzy miesiące wzięłam się za siebie, zaczęłam ćwiczyć, dbać o siebie i czasami wychodzić z domu. 
Większość mam to zna i potwierdzi moje słowa. Początki macierzyństwa nie są łatwe.
Przy drugim dziecku jest już nieco inaczej. Jeszcze gdy byłam w ciąży myślałam, że czeka mnie powtórka tego co opisałam wyżej, ale nie. Jest milion razy łatwiej! 
Po pierwsze Piotruś to naprawdę spokojne dziecko, które śpi naprawdę dużo. W nocy budzi się tylko na karmienie i śpi dalej, a co za tym idzie jestem względnie wyspana. 
Po drugie zajęcie się noworodkiem gdy ma się już doświadczenie nie jest takie trudne. To trochę tak jak z jazdą na rowerze, gdy raz się tego nauczysz to pamiętasz to na całe życie.
Przy drugim maluszku ciężko jest tylko z organizacją czasu dla starszego dziecka. Nad tym na razie pracujemy, chociaż myślę, że mimo wszystko nie jest tak źle :)
Oczywiście Piotruś ma narazie tylko dwa tygodnie, więc wszystko może się jeszcze zmienić i może być naprawdę ciężko, ale póki co trzeba się cieszyć z tego co jest teraz :)

MAMY DRUGIEGO SYNKA <3

W dniu dzisiejszym o godzinie 9:30 przez CC przyszedł na świat Piotruś. 
Waga: 3480g
Długość ciała: 56cm
10/10 Apgar

Przed urodzeniem Piotrusia z jednej strony cieszyłem a z drugiej bałem się  jak  to będzie ,jak wziąć go na ręce ,czy będzie chciał siedzieć itp... Jednak jak się urodził i zobaczyłem go to nie mogłem przestać się cieszyć ,że mamy z żoną drugiego synka i nasza rodzina powiększy się o kolejnego członka rodziny.

Jestem bardzo szczęśliwy ,że mam drugiego synka. Nie mogę się doczekać ze starszym synkiem Krzysiem powrotu mamy (mojej żony Angeliki) i Piotrusia. 

Pozdrawiam Patryk :)

To już 2 lata

Dokładnie 2 lata temu, 10 czerwca 2015 roku rozpoczął się najwspanialszy czas mojego życia. Co się wtedy wydarzyło? Niby niewiele, niby zwykły dzień, ale zmieniło się wszystko.

Tego pięknego, ciepłego, czerwcowego popołudnia w końcu usłyszałam to co chciałam usłyszeć już wcześniej. Patryk tego dnia powiedział, że jest pewien i chce ze mną być. Niby banalne i proste, ale na to właśnie czekałam. Od tamtego dnia oficjalnie jesteśmy razem. Niby nie minęło dużo czasu, ale od samego początku wiedziałam, że to jest to czego chcę i potrzebuję w moim życiu. 
Od tamtej pory najchętniej spędzałabym każdą wolną chwilę właśnie z moim ukochanym. Nieważne co robimy, ważne, że razem. 

Jestem dumnym rodzicem

Czy znasz to uczucie gdy rozpiera Cię duma? Posiadanie dzieci to jedna wielka duma. Dziecko na każdym kroku dostarcza nam powodów aby być dumnym.

Gdy rodzi się dziecko oblewa nas fala nieskończonej miłości i radości. Opiekujemy się nim cały czas, obserwujemy każdy ruch, każdy postęp. Jesteśmy z niego dumni cały czas. Pierwszy uśmiech, pierwszy obrót z pleców na brzuszek i odwrotnie, pierwszy ząbek, pierwsze słowo itp. Każdy kto jest rodzicem wie o czym mówię, jest to uczucie wprost nie do opisania. 
Wczoraj byliśmy u Krzysia w przedszkolu na zakończenie roku przedszkolnego. Pierwszy raz w życiu widziałam jak mój synek mówi wierszyk, śpiewa i tańczy razem z innymi dziećmi. Płakałam tam jak wariatka. Płakałam z dumy i ze szczęścia, że mój "maluszek" jest już taki duży. To uczucie nie do opisania. Najlepsze na świecie! :)

Bieganie z wózkiem

Oboje z mężem uważamy, że w dziecku od najmłodszych lat warto zaszczepić sport. Dzieciństwo jest to czas kiedy bardzo ważne jest aktywne spędzanie czasu. Niestety nastały czasy kiedy dzieci częściej siedzą w domu przed telewizorem lub komputerem niż biegają po podwórku.

Oczywiście ja sama nie jestem święta, moje dziecko również ogląda bajki. 
Nie jestem typem "sportowca", ale całe szczęście Patryk już tak. Dla niego bieganie nie stanowi najmniejszego problemu, lubi to robić i dlatego wpadł na genialny pomysł aby dodatkowo ten czas spędzić z Krzysiem. Jak?

Otóż okazuje się, że wystarczy wózek do biegania i dziecko może dzielić pasję razem z rodzicem. Warto brać udział w różnych biegach gdzie jest możliwość wystartowania z dzieckiem w wózku, bo dla takiego malucha jest to super frajda, że wszyscy mu kibicują, a on dostaje medale (zazwyczaj za sam udział też jest przewidziany medal, nie trzeba koniecznie wygrać ;) ).

Ostatnio moi chłopcy brali właśnie udział w takich biegach. Najpierw była kategoria gdzie startowali rodzice z małymi dziećmi, a później bieg na 10 kilometrów (tak, mnie też przeraża taka odległość :D).
W pierwszym biegu oczywiście wygrali, a w drugim, w którym startowali nawet zawodowcy również mieli super czas. 

Jestem z nich bardzo dumna i polecam bieganie z dzieckiem każdemu rodzicowi. Sama po porodzie zastanawiam się czy nie zacząć biegać z Piotrusiem. Kto wie, może i my wygramy jakieś zawody :D